—- Meditatie – september 2021 —-

Met de startzondag achter de rug gaan we een nieuw seizoen tegemoet, waarin weer wat meer ruimte is ontstaan om elkaar te ontmoeten. Het voelt misschien nog wat onwennig of spannend, maar wat hebben we het nodig om dit weer op te pakken, gewoonweg om elkaar weer te ontmoeten en de verbinding met elkaar weer te ontdekken.

We proberen daarbij ook aan te haken bij het jaarthema van de landelijke kerk: ‘Van U is de toekomst’. We leven in een heftige tijd; corona zet de wereld op z’n kop, een klimaatcrisis, een vluchtelingencrisis… De samenleving verandert en de kerk verandert ook. En te midden van die veranderingen spreken we met elkaar uit ‘van U is de toekomst’. Wij zetten ons in  met de kracht, de moed en het vertrouwen dat wij het niet alleen hoeven te doen. De toekomst is in Gods hand, wij mogen waakzaam en ontvankelijk uitkijken naar de weg die Hij ons hierin wijst.

Gelukkig maar dat het niet allemaal van ons afhangt, dat zou een last zijn die we nauwelijks zouden kunnen dragen. Een lichtend voorbeeld hierin is Paus Johannes 23^e geweest. Hij was van 1958 tot 1963 was hij de leider van de katholieke kerk. Hij moest heel veel lastige keuzes maken en kreeg daar slapeloze nachten van. Op een zekere avond keek hij voor het slapen naar het beeld van Christus en hij bad: ‘Heer, het is uw kerk… ik ga slapen.’ Het klinkt bijna als een grapje, maar het is een serieuze en belangrijke les. Hij wist dat de toekomst van de kerk niet van hem afhing, maar dat het in Gods handen was. De kerk is immers niet de kerk van de paus, of de kerk van de dominee of de kerk van de PKN, de kerk is van Christus, Hij heeft haar verworven door Zijn bloed. 

We beginnen weer een nieuw seizoen, eerste met open handen, we staan stil bij onze afhankelijkheid van God. En daarna mogen we de mouwen opstropen, dan kunnen we aan de slag. Biddend aan het werk, en al werkende biddend. En we werken dan niet zomaar voor onszelf, we werken naar Gods Koninkrijk toe, naar Zijn nieuwe wereld.

Die nieuwe wereld van God, Zijn Koninkrijk is een prachtige wereld. Jezus laat er iets van zien met Zijn woorden en daden. Er worden mensen genezen, er zal geen ziekte meer zijn in deze nieuwe wereld. Mensen met verdriet worden getroost, er is geen enkele reden meer tot verdriet in Gods nieuwe wereld. Er worden mensen opgericht, ‘jij mag er zijn’ wordt hen verteld. In Gods nieuwe wereld is er geen enkele reden meer om je klein en onbelangrijk te voelen. ‘Jij mag er zijn, jij hoort erbij’. Dat is wat er gebeurt als God Koning is. Hij doet mensen recht, er zal gerechtigheid zijn.

Deze nieuwe wereld kunnen we niet met onze eigen handen maken, maar in afhankelijkheid en vertrouwen kunnen we wel steeds lichtstralen door laten breken van Gods Koninkrijk. In gebed stemmen we ons steeds weer af op God. Hoe kunnen we Hem dienen en Zijn Naam groot maken, in ons eigen leven, in de gemeente en in de wereld.

Uw Koninkrijk kom Heer, wijs ons de weg, laat ons de stappen, de stapjes, zien, die we mogen zetten in de kerk, in de samenleving, in uw schepping en in ons eigen leven. Amen

Ds. Judith Visser

 

—- Meditatie – april 2020 —-

Lieve mensen,

Wat staat alles op z’n kop op het moment. En wat hebben we ineens moeten zoeken en verzinnen hoe we samen-kerk-zijn vorm kunnen geven als we niet samen mogen komen in de kerk. Als je om je heen kijkt is het bijzonder om te zien hoeveel creativiteit er opborrelt bij iedereen.

Naast een wekelijkse nieuwsbrief zijn ook wij overgegaan naar wekelijkse vieringen via de website. Heel bijzonder om deze vieringen met elkaar te maken en te weten dat u en jullie hier wat aan hebben.

En naast dit alles zijn we ons ook nog aan het voorbereiden op het Paasfeest. Ik merkte dat ik die voorbereiding weer even bewust moest oppakken na de eerste schrik door het corona virus. Maar die voorbereiding is echt wel nodig, omdat Pasen een christelijk feest is met zo’n grote betekenis dat we meer dan een zondagmorgen nodig hebben om te kunnen bevatten wat we vieren. Om, een deel van, de diepe betekenis van Pasen te ontdekken hebben we een tijd nodig van bezinning. Dat is een tijd om stil te worden, van binnen, en in de stilte de bevrijding van Pasen op je af te laten komen. Wanneer je daar in deze veertig dagen tijd geen tijd voor vrij maakt zal het Paasfeest je uiteindelijk maar weinig doen. Je beseft dan immers nauwelijks wat het betekent dat de Here Jezus geleden heeft en gestorven is aan het kruis. Als je niet de tijd neemt om stil te staan bij de gebrokenheid van deze wereld en de gebrokenheid in je eigen leven, mis je de vreugde die de opstanding uit de dood, van de Here Jezus, je kan geven.

Dus maak er tijd voor vrij, ook al ben je teveel afgeleid, ook al kun je je nauwelijks concentreren door allerlei zorgen en angsten, maak er tijd voor vrij! Sommige mensen vinden het fijn er een Bijbels dagboekje bij te gebruiken, anderen kunnen makkelijker uit de voeten met al wat het internet te bieden heeft (kijk eens op de websites van onze plaatselijke kerken, via www.gknijkerkerveen.nl of bij www.pkn.nl of www.eo.nl) Maak gebruik van het grote aanbod. Het is een kans voor jezelf om je voorbereiding vorm te geven en de betekenis van Pasen voor jou te verdiepen.

Die voorbereiding geldt overigens niet alleen voor volwassenen. Vergeet niet hoe belangrijk het is om juist ook je kinderen te betrekken in deze voorbereiding. Juist nu je zoveel tijd thuis met elkaar bent. Maarten Luther heeft ooit gezegd dat hij ervan overtuigd was dat vaders en moeders apostel, bisschop en priester zijn voor hun kinderen (en dat ook nog eens naast het juf of meester zijn op dit moment ☺). Want zij zijn degene door wie kinderen het evangelie leren kennen. Bovendien is de Bijbel ook duidelijk over de verantwoordelijkheid (en het privilege!) van ouders als het gaat om het doorgeven van geloof (Deut. 6, 6-7). En je hoeft het jezelf echt niet heel ingewikkeld te maken. De kindermomenten in onze huidige internetvieringen helpen je een handje en ik heb met mijn kinderen ook leuke ervaringen met www.creatiefkinderwerk.nl. Veel creativiteit en mooie momenten toegewenst!

Gods zegen voor jullie allen,

Ds. Judith Visser

 

Nieuwsbrief van 21 maart 2020

Lieve mensen,
Afgelopen week hebben we, als moderamen, overlegd hoe we in deze periode zonder kerkdienst toch onze onderlinge verbondenheid kunnen vormgeven. Om ons heen hoorden we al vele creatieve ideeën ontstaan!
Wij hebben ervoor gekozen wekelijks een nieuwsbrief te verspreiden met praktische mededelingen, een korte overdenking en bericht voor de kinderen van de kindernevendienst. Zij waren immers gestart met een mooi onnebloemenproject naar Pasen.

Mede namens de kerkeraad wens ik u/jullie veel leesplezier!

https://www.gknijkerkerveen.nl/wp-content/uploads/2020/03/Nieuwsbrief-21-maart-2020.pdf

Meditatie – februari 2020

Lieve mensen,

Voor deze maand wilde ik psalm 3 eens nader bekijken. De aanleiding van deze psalm is nogal triest. David is op de vlucht voor zijn bloedeigen zoon Absalom. Zijn eigen zoon is in opstand gekomen tegen David en Absalom slaagt er in om velen aan zich te binden. David vluchtte het paleis uit, op zoek naar een veilige plek met slechts een paar getrouwen. Wat een vreselijke tijd voor David.

In dit ‘diepe dal’ zingt en schrijft David een lied, een psalm waarin hij Gods Naam groot maakt. Ik vind het wel bijzonder dat David, op dit punt in zijn leven toch juist weer bij een lofprijzing uitkomt.

David begint met klagen. Hij schetst de nare situatie waarin hij zich bevindt, hij deelt zijn ellende aan God mee. Natuurlijk weet God er al van, maar David mag zijn verhaal kwijt bij Hem. David klaagt over de grote hoeveelheid vijanden, en het worden er steeds meer. Maar de grote aantallen van zijn vijanden benauwen hem niet zo erg als het grootste wapen van de vijand. Ze stellen dat God hem niet zal redden.

Voor deze stelling kunnen ze heel wat argumenten aandragen, David was echt geen heilig boontje. Maar het belangrijkste argument vinden ze in wat David bij Bathseba gedaan heeft. Daar is hij toch goed fout geweest en dat gooien ze hem nu voor de voeten: ´denk jij nu echt dat jij, met deze schuld, nog een beroep kunt doen op God?´

Maar i.p.v. angstig weg te kruipen keert hij zich volledig naar God. Hij weet niet beter. Hij kan God niet vaarwel zeggen, dan komt er van binnen van alles in opstand. Dus stelt hij zijn vertrouwen op de Heer (vers 4 en 5). Wat er ook gebeurt, bij God is David veilig. Ook al zou hij onder de voet gelopen worden, dan nog weet hij zich veilig bij God.

God geeft hem rust. Zodanig zelfs, dat David de slaap vindt. In zijn situatie lijkt slapeloosheid niet ondenkbaar. Met zoveel angst en verdriet te moeten leven, dat ontneemt je de slaap. Maar David vindt zijn rust bij God en zo kan hij vol vertrouwen in slaap vallen. En door zo´n rustige slaap kan David zich wapenen voor de strijd die komen gaat. Deze rust stelt hem in staat deze strijd in Gods hand te leggen en vol vertrouwen te kijken naar wat er komen gaat.

Hoe zou het zijn als wij, net als David kunnen handelen in de verschillende vormen van strijd die we in ons leven tegenkomen? We hebben allemaal zo onze persoonlijke strijd, maar ook een strijd als gemeente. Hoe zorgen we dat we overeind blijven? Hoe zorgen we dat we allemaal betrokken zijn en blijven op elkaar en op de wereld om ons heen?

Als we deze zorgen in ons gebed bij God brengen, dan leggen we niet zondermeer een verlanglijstje bij Hem neer. We brengen onze zorgen bij Hem, we beklagen ons, en we bevestigen ons vertrouwen in God. Hij zal niet met een pasklare oplossing komen, maar wel met de rust en het vertrouwen om wat komen gaat het hoofd te kunnen bieden.

Gods zegen voor jullie allen!

Ds Judith Visser

Meditatie – januari 2020

Lieve mensen,

Om te beginnen wil ik u/jullie graag Gods zegen toewensen voor het nieuwe jaar!

Met een nieuw jaar in het vooruitzicht wordt er nogal eens gesproken over goede voornemens voor dit nieuwe jaar, dingen die je wel zou willen veranderen in je leven, dromen die je wel zou willen laten uitkomen. En vaak is er dan na verloop van tijd zo’n moment dat je je realiseert dat je, al je goede voornemens ten spijt, toch niet veranderd bent…

Dit is een mooi gegeven om eens in bijbels perspectief te plaatsen. Als christen verlang je, in meerdere of in mindere mate, naar een ander leven. Je hoort daarvan bij andere christenen en je leest er ook over in de Bijbel. In Matteus 5: 48 lezen we: wees volmaakt, zoals ook uw hemelse Vader volmaakt is. Maar ja, dat is makkelijker gezegd dan gedaan. God vraagt van je dat je volmaakt bent, maar als je dat probeert, dan merk je dat dat bijna onmogelijk is! Je kúnt wel anders worden, maar op eigen houtje worden zoals God van je vraagt, dat krijg je niet voor elkaar.

Gelukkig weet God dat ook! En omdat Hij zoveel van je houdt, wil Hij er zelf voor zorgen dat je kunt veranderen. Dat kun je merken op drie vlakken:

Als God je verandert gaat dat niet aan je gevoelens voorbij. Dat God je Vader wil zijn, is een wonder. Dat Hij je fouten vergeeft, is geweldig. Dat Hij je laat ontdekken hoe lief Hij je heeft, is schitterend. Als je God op deze manier leert kennen, voel je vrede, blijdschap, liefde en nog veel meer. Allemaal gevoelens die je in je diepste wezen raken. Het kan bijna niet anders dan dat je hierdoor verandert!  

Als God je verandert laat Hij echt nog wel je persoonlijkheid intact. Je mag zijn wie je bent! Maar God geeft je een nieuw perspectief, je leert naar jezelf te kijken zoals God naar jou kijkt. Je leert je eigen zwakke kanten kennen en ook je sterke kanten. En daarmee leer je ook naar anderen te kijken zoals God naar hen kijkt. En dat verandert jou en de manier waarop je in het leven staat.

Als God je verandert neemt Hij daarin ook je verstand mee. Geloven is immers niet alleen maar een zaak van het gevoel. Met je verstand stelt Hij je in staat om steeds meer kennis op te doen van Hem en Zijn belofte voor jou. Door in de Bijbel te lezen en na te denken over wat je daar leest gebruik je je verstand op de juiste manier.

Dit alles doet mij denken aan het grootste gebod voor de mens (Matteus 22: 37) Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand…

Deze drie, hart, ziel en verstand, heb je nodig in je relatie met God. Hier vinden de veranderingen plaats.

Als je je bezig houdt met je relatie met God, als je daar tijd en energie in stopt, dan zal Hij je veranderen. Nu zou je kunnen denken dat je dan dus maar passief achterover kunt leunen, wachtend op Gods actie. Maar zo werkt het niet. Als je verlangt naar een, nieuw, leven met God, dan moet je dat wel tegen Hem zeggen! Zoek een rustig moment op de dag en een rustige plek en spreek dan, in gebed, uit dat je verlangt naar een leven met Hem. En als je dat gedaan hebt, moet je ook luisteren naar wat Hij je te zeggen heeft. Lees elke dag een stukje uit de Bijbel. God heeft het daar tegen jou, heel persoonlijk. In de Bijbel kun je de belofte van God voor jou ontdekken.

In januari hoop ik een paar dagen (van 6 t/m 9 januari) op retraite te gaan. Deze retraite wordt georganiseerd door de Charismatische Werkgemeenschap Nederland en is onderdeel van een cursus die ik bij hen volg.

Een hartelijke groet en Gods zegen!

Ds Judith Visser

Meditatie – december 2019

Lieve mensen,

Het is bijna december wanneer ik dit stukje tekst schrijf. Sommige winkels hebben zich al helemaal in een kerstsfeer gehuld. Het winkelend publiek loopt er nog wat onwennig in rond om langzaamaan opgewarmd te worden door alle lichtjes, muziekjes en lekkernijen. Je kunt je makkelijk mee laten slepen in deze warme ‘gezelligheidsstroom’.
Zonder deze warme ‘gezelligheidsstroom’ de rug toe te keren is het toch goed om jezelf telkens weer de vraag te stellen: ‘wat betekent kerst nu eigenlijk voor mij?’
Het is allereerst het feest van de geboorte van onze Heer Jezus. Maar daarnaast is het ook een feest van familie, vrienden, kerstkaarten, kerstkadootjes, feestjes, veel te veel eten, enzovoorts.
‘Kerst is liefde’ las ik eens in een van de vele (christelijke) tijdschriftjes die uitgegeven worden rondom kerst. En de meeste mensen die vervolgens aan het woord kwamen vinden deze liefde in de besloten familiekring die ze

opzoeken met kerst. Dit is zeker niet onwaar! Maar, voor ons in de kerk, zou er toch veel meer aan de hand moeten zijn? Als je teruggaat naar het eerste kerstfeest; het kindje in de kribbe, herders, wijzen uit het oosten, engelen… is kerst dan niet nog veel meer dan alleen de liefde in de besloten familiekring?

‘Kerst is liefde’, het is een veilige boodschap waar je weinig vijandschap mee zult veroorzaken. Maar we leveren wel in op de Waarheid. ‘Veel wat eens was gaat verloren, geschiedenis wordt legende, legende wordt mythe. Wat niet vergeten mocht worden wordt toch vergeten…’ Deze woorden uit de film ‘The lord of the rings’ verwoorden duidelijk wat ik bedoel. Voor hoeveel mensen is de bijbelse geschiedenis van kerst nog echt geschiedenis? Hoeveel mensen geloven nog in de waarheid van dit verhaal? En de betekenis ervan voor de hele wereld?
We kunnen voor onszelf hier wel een belangrijke taak in vinden. In de gekte van familie, vrienden, kerstkaarten, kerstkadootjes, feestjes, veel te veel eten, enzovoorts, mogen we stil worden bij dat buitengewoon gewone verhaal van de geboorte van Jezus. We mogen stil worden bij de komst van God op aarde. En in die stilte kunnen we loskomen van de gekte van deze wereld rond kerst. En vanuit die stilte kunnen we andere mensen vertellen van de vrede en liefde van God voor ons, die zo´n duidelijk markeringspunt heeft met kerst:
Want God had de wereld zo lief dat Hij zijn enige zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.

Goede en gezegende feestdagen!

Hartelijke groet,
Ds. Judith Visser